غزل « حافظان قرآن » سرودۀ عارف دهمرده
- کاش میشد حافظ قرآن شوی تا برای درد خود درمان شوی
- هم بخوانی آیه های رحمتش فکر و اندیشه کنی در حکمتش
- قلب تو باخواندنش روشن شود بعدِ مردن قبر تو گلشن شود
- از درونت کن شروع یک انقلاب تا دگرگونت نماید این کتاب
- سنگدلان را اشک چشم جاری کند هر مریضی را پرستاری کند
- عده ای را صاحب شوکت کند عده ای را پست و بی عزت کند
- هرکسی بر این کلام عامل شود روز بد را او نبیند تا ابد
- بهر قرآن روشن است حکم جهاد لیکن امت برده است آن را ز یاد
- گفته است با دشمنان دستی مده تا توانی تن به هر پستی مده
- از دروغ و غیبتی دوری گزین قشر پایین تر زخود را هم ببین
- دعوت حق را بده از قلب و جان ده ندای حق به هر جا و مکان
- درد و غم را در وجود خود بیار چون محمد پیش الله اشک بار
- او که میگفت یا الهی امتی او نداشت اندر شب و روز راحتی
- او به معراج امتش را داشت یاد تا که بیند جملگی را شاد ِشاد
- عارف دهمرده
- تاریخ ارسال:1403/4/12بازدید:13
سروده را با نوای مُنشدین زیر بشنوید:
