غزل « آیه ی امید » سرودۀ عارف دهمرده
- الیس الله بکاف گفته ام من چنین آرام و راحت خفته ام من
- همین آیت مرا کافی ست یا رب به درد قلب من شافی ست یا رب
- دلم گرفت ازین دنیا ازین همه ظلمت ها
- نباشم من دگر نومید از این پس ندارم بستگی با ناکس و کس
- بهر جور افتخاری آفرینم به وجدانم شعاری آفرینم
- جدا شد هر کس از ذکر الهی شود کارش تباهی در تباهی
- الهی راه اصلی را نشان ده نصیبم هر چه خواهد شد همان ده
- مرا نومید از خود هم مگردان بتابان بر دلم نور فروزان
- عارف دهمرده
- تاریخ ارسال:1403/4/15بازدید:12
سروده را با نوای مُنشدین زیر بشنوید:
