غزل « توحید » سرودۀ عارف دهمرده
- اي خدا اي صاحب لطف و کرم اي پدید آرنده ی خلق از عدم
- خالق یکتا و ذات بي مثال پاک پاکي ، تو ز حيراني و غم
- نه تو را هست ابتدا نه انتها مالک أرض و سما ، لوح و قلم
- مقصد از خلق همه توحید بود نه برای بدعت و شرک و ستم
- کار نا ممکن کني ممکن خدا طرفت العیني زنی دنيا به هم
- حاکم و ناظر تويي بر کل شی هرکه راخواهي توبخشی بیش وکم
- سرنوشت آدم از روز ازل با خوشی و ناخوشی خورده رقم
- نیست جز توفیق تو من را توان تا که بردارم بدون آن قدم
- بر من مسکین ببخشا زندگی از گناهان خسته ام یارب قسم
- عارف دهمرده
- تاریخ ارسال:1403/4/15بازدید:14
سروده را با نوای مُنشدین زیر بشنوید:
